Werken binnen IHT

Aan een IHT team-verpleegkundige is een aantal vragen gesteld om te weten hoe zij het ervaart om binnen een IHT team werkzaam te zijn.

Wat motiveerde jou om als IHT-medewerker te beginnen?
Na ruim zeven jaar klinisch gewerkt te hebben als psychiatrisch verpleegkundige, raakte ik nieuwsgierig naar het ambulante werk.
De brede en afwisselende doelgroep waaraan het IHT-zorg verleent sprak mij aan en na een oriënterend dagje meelopen met een IHT-verpleegkundige, werd ik ook helemaal enthousiast van hoe dynamisch het werk is.
De afwisseling tussen patiënten, de verschillende huizen en woonplekken, de overlegmomenten met collega’s, de momentjes in de auto tussen de huisbezoeken door. Geen dag is exact hetzelfde en voor je het weet is je dienst alweer voorbij! 

Op welke prestaties als IHT-medewerker ben je meest trots?
Op meerdere dingen eigenlijk wel! Van de-escalerend handelen in situaties bij patiënten tot een deskundigheidsbevordering kunnen geven aan mijn collega’s over CGT (Cognitieve Gedragstherapie).
Ik voel me vooral trots, of beter gezegd blij en dankbaar, als ik terug hoor van patiënten dat ik van betekenis heb kunnen zijn voor hen gedurende de crisisperiode waarin zij verkeerden, op wat voor manier dan ook. Soms is het net een bepaald gesprek of een bepaald advies of überhaupt alleen het er zijn en luisteren, wat voor hen van betekenis is geweest. 

Waar word je blij van in je werk binnen IHT?
Ik word blij van patiënten die, ondanks hun crisis toch met beide handen de hulp aangrijpen en aan de slag gaan met de adviezen vanuit ons en ervaren dat het ook echt helpt en ze daadwerkelijk weer opknappen. Naast de patiëntenzorg word ik ook blij van mijn collega’s, het team en de samenwerking onderling. Ook al lijkt en is het werk soms alleen, we zijn een hecht team en weten elkaar altijd te vinden. En waar kan, werken we samen!

Wat beschouw je als de ultieme uitdaging in jouw vak?
Soms word ik gebeld door een patiënt die in crisis verkeert en een beroep doet op mij als hulpverlener om hem of haar uit de crisis te helpen. Dit kunnen soms best lastige situaties zijn. Ik moet -op afstand- inschatten hoe ernstig de situatie is en wat de patiënt nodig heeft en hier vervolgens interventies wel of niet op inzetten. Dat is soms best uitdagend! 

Waar zit voor jou de grootste meerwaarde van de IHT-aanpak?
Het feit dat je in je eigen vertrouwde omgeving kunt zijn en blijven op het moment dat al het andere in je leven plots onstabiel en uit balans is, is denk ik heel waardevol. Patiënten hebben dan toch nog enige vorm van houvast, veiligheid en controle.
Ook is het vaak zo dat de thuissituatie een rol heeft in het ontstaan van de crisis en daarmee is het net zo belangrijk dat het een rol heeft binnen het herstel. Je ziet vaak dat herstellen binnen de thuissituatie toch duurzamer en blijvender is, doordat de omgeving mee gaat en mee moet in het herstel van de patiënt.

Welke IHT-patiënt zal jou altijd bijblijven en waarom?
Niet specifiek 1 patiënt, maar vooral de manische toestandsbeelden bij een aantal patiënten zijn me bijgebleven. Dit ziektebeeld was nog relatief nieuw voor mij. Dit waren soms heel bijzondere huisbezoeken met gesprekken waarin van alles voorbij kwam. Heel fascinerend allemaal!

In ben in de behandeling die ik geef pas echt tevreden als…..
we een opname hebben kunnen voorkomen en iets van perspectief hebben kunnen bieden aan iemand die echt even helemaal geen perspectief meer zag of geen overzicht meer had. Binnen IHT zien we soms mensen enorm opknappen en dat is heel gaaf om te zien. Soms zijn er ook casussen waarbij wij maar een heel klein stukje zijn in een veel langer geheel. Ondanks dat hoop ik toch altijd dat we iets hebben kunnen betekenen!